Wednesday, April 28, 2010
Tuesday, April 27, 2010
Ootjiestas voor vrouwen uit Spakenburg
Deze Ootjies tas is ontworpen door Lotte van Laatum voor een van de projecten van www.hetwildeoog.nl. Het patroon staat op een poster die je bij hen kunt bestellen. Er staat dan weer niet op hoe je de tas verder afwerkt, zodat dat aan de maakster zelf over wordt gelaten. Een bijzonder project om een nieuw perspectief op verdwijnend erfgoed te geven. De foto van Spakenburgse vrouwen met de tas is gekopieerd van de site van het wilde oog. Zo kun je zien hoe de tas bedoeld is.
gebruikersgemak
Bij het verven heb ik oude aantekeningen van mijn textiele opleiding gezocht. Het proces van verven van garens gaat gepaard met veel scheikunde. Ik was het weer vergeten. Het voordeel van verven met Landscape (zie vorige blog) wordt verkocht als gebruikersgemak. "Bulky and easy". Dat komt omdat het zout al aan het pigment is toegevoegd. Je hoeft tijdens het verven dus niets anders te doen dan 30 minuten verwarmen en aan het einde eventueel extra azijn toe te voegen. Ik vind dat de kleur op 100% (niet voorbehandelde wol) niet goed pakt. Gebruikersgemak heeft zo ook echt z'n nadelen. Kleuren uit een potje zijn toch allemaal net iets anders dan voorgespiegeld en ik ga daarom lekker verder met mijn proevenverslag zoals ik dat op de opleiding al begonnen was.
Dit is het resultaat van een meerkleuren experiment op sokkenwol (flame, 75 % wol, 25 % polyester).
Mijn haat/liefde verhouding met zelfstrepende sokkenwol zorgt voor een nieuwe puzzel. Hoe krijg je nou het mooie van het pasgeverfde wolletje over in een breisteekje/patroon die de kleuren net zo mooi laat uitkomen als op de streng?
Dit zijn mijn experimenten met de breisteken. Ik houd me aanbevolen voor alle verdere ideeen over streepjesgaren.
Subscribe to:
Posts (Atom)